Autor: dr Ewa Łodygowska, psycholog
Znalazłam u siebie w komputerze, napisany kiedyś, na potrzeby zaprzyjaźnionego gimnazjum, krótki poradnik… Może się przyda jakiemuś młodemu człowiekowi?
Jak powiedzieć rodzicom o złych ocenach?
- Wybierz taką godzinę na rozmowę, że będziesz mieć pewność, iż rodzice dysponują czasem.
(Rozmowa z rodzicami wtedy, kiedy spieszą się do pracy, czekają na gości lub ważny telefon, mają do wykonania pracę lub chcą iść spać – to niedobry pomysł).
- Uprzedź rodziców, że chcesz z nimi porozmawiać na WAŻNY DLA CIEBIE temat.
(Warto, żeby rodzice mieli poczucie, że kwestia ocen jest istotna nie tylko dla nich, ale i dla Ciebie)
- Poinformuj rodziców o ocenach uczciwie i szczerze. Nie bagatelizuj problemu, mówiąc np., że to drobiazg.
- Nie ukrywaj emocji – jeśli jest Ci głupio, przykro lub czujesz się nie w porządku – powiedz o tym. Zaakceptuj, że rodzice również mogą czuć negatywne emocje – złość, smutek, poczucie zawodu.
- Postaraj się wyjaśnić przyczynę złych ocen. Przyznaj się, jeśli – według Ciebie – uczyłeś się zbyt mało, albo coś zaniedbałeś. Powiedz, jeśli dany materiał był dla Ciebie zbyt trudny lub niezrozumiały. Nie obciążaj winą innych osób (kolegów, nauczycieli), jeśli złe oceny wynikają przede wszystkim z Twoich zaniedbań.
- Przedstaw rodzicom „plan naprawczy” – powiedz im, jak i kiedy zamierzasz poprawić oceny. Trzymaj się konkretnych dni, w których są konsultacje i terminów. Nie obiecuj rzeczy niemożliwych.
- Jeśli tego potrzebujesz – poproś rodziców o pomoc (w zaplanowaniu poprawy ocen, bądź nadrobieniu zaległości). Bądź przygotowany i otwarty na to, że mogą chcieć się zaangażować w pomaganie Tobie, ale również zwiększyć kontrolę w stosunku do Ciebie.
- Dotrzymaj tego, co obiecałeś. W razie trudności i zmiany planów – porozmawiaj szczerze z rodzicami.
Powiązane wpisy:
psychologia i ty 
Dyskusja
Możliwość komentowania jest wyłączona.