Autor: psycholog dr Ewa Łodygowska
Temat jest trudny, bo rodzi wiele emocji i to zarówno po stronie ofiar i ich rodziców, jak i po stronie osób, udzielających pomocy dziecku z ramienia danej instytucji.
Pojawia się wiele pytań i wątpliwości: Czy to, z czym mamy do czynienia, to już jest przemoc seksualna? Skoro nie jest to gwałt, skoro sprawca nie dotykał dziecka, to czy już jest to wykorzystanie seksualne? Kiedy można mówić o molestowaniu dziecka, przemocy seksualnej wobec niego?
Odpowiedzi na te pytania są o tyle ważne, że wyznaczają kierunek danych działań, przesądzając często o podjęciu kroków prawnych i udzieleniu dziecku pomocy.
Chciałabym zaprezentować klasyfikację sporządzoną przez Katheleen Coulborn Faller, uznawaną za jedną z najlepszych typologii przemocy seksualnej (za prof. Zbigniewem Lwem-Starowiczem):
Typy przemocy seksualnej wg K.C. Faller:
I. Bez kontaktu fizycznego:
- rozmowy o treści seksualnej, czyli specyficzne w treści wypowiedzi słowne skierowane wobec dziecka:
- wyrażające wprost pragnienia seksualne („Połóż się ze mną, a będę cię całował”)
- wyrażające ocenę atrakcyjności erotycznej dziecka lub sprawcy („Masz taką piękną pupę i chcę ją obejrzeć”)
- opisujące seksualność osób najbliższych dziecku – często o charakterze wulgarnych komunikatów („Ja bardzo lubię p… się z twoją mamą, gdy ona jęczy”)
- rozmowy erotyczne przez telefon o treści obscenicznej, ale również przez Internet, komunikatory internetowe
2. ekspozycja anatomii i czynności seksualnych (pokazywanie dziecku piersi, pochwy, członka – często w stanie erekcji, rozbieranie się w obecności dziecka)
3. oglądactwo (podglądanie dziecka podczas wykonywania czynności fizjologicznych, kąpieli)
4.zmuszanie do oglądania pornografii (filmów, czasopism)
II. Kontakty seksualne polegające na pobudzaniu intymnych części ciała
- dotykanie ciała dziecka i odczuwanie w tym czasie podniecenia seksualnego (często towarzyszą temu groźby, szantaż i przymus fizyczny)
- całowanie intymnych części ciała dziecka
- ocieractwo (wykorzystywanie przez sprawców zatłoczonych autobusów, sprawcy rzadko są łapani, bo ofiary z lęku i wstydu boją się protestować)
- pobudzanie ręcznie narządów płciowych dziecka
III. Kontakty oralno-genitalne
- całowanie,
- lizanie
- stosunek oralny
- stosunek oralny z pochwą, penisem
IV. Stosunki udowe (w ten sposób sprawcy osiągają satysfakcję seksualną unikając ryzyka przebicia błony dziewiczej, co wynika z ich chęci niepozostawiania śladów).
V. Penetracja seksualna
- penetracja palcem (wprowadzenie palca do pochwy, zazwyczaj dokonują tego młodzi sprawcy, często jest to wstęp do pełnego kontaktu seksualnego)
- penetracja z zastosowaniem narzędzi
- penetracja genitalna (wprowadzenie członka do pochwy często wiąże się z bólem, brutalnym przerwaniem błony dziewiczej)
- penetracja analna (wprowadzenie członka do odbytu- przeważnie wiążą się z tym nie tylko psychiczne, ale i fizyczne urazy np. pęknięcie odbytu)
VI. Seksualne wyzyskiwanie dzieci (może przybierać formy, w których nie dochodzi do bezpośredniego kontaktu fizycznego sprawcy z dzieckiem)
- pornografia dziecięca (zmuszanie nagich dzieci do bycia fotografowanymi lub filmowanymi, często w niedwuznacznych pozach)
- prostytucja dziecięca
VII. Przemoc seksualna wobec dzieci powiązana z różnymi formami przemocy (dewiacyjne formy przemocy (kontakt z moczem dziecka, defekacja na ciało dziecka)
Wg Światowej Organizacji Zdrowia do najbardziej powszechnych współczesnych form przemocy seksualnej zalicza się: pokazywanie dzieciom pornografii, pedofilię, kazirodztwo.
Stworzona przez Faller klasyfikacja precyzyjnie różnicuje różne formy przemocy. Jednocześnie – jak z niej wynika – większość zachowań „niestosownych”, podejmowanych wobec dzieci spełnia kryteria nadużycia seksualnego, a zatem – wymaga od osób odpowiedzialnych za dziecko podjęcia odpowiednich działań w celu zadbania o jego bezpieczeństwo, zapewnienia mu ochrony i pomocy.
Powiązane artykuły:
- Jak oceniać wiarygodność dziecka – ofiary przemocy seksualnej?
- Ten straszny bliski
- Diagnoza psychologiczna dziecka wykorzystanego seksualnie i jego rodziny
- Psychoterapia integracyjna osób po urazie chronicznym doznanym w dzieciństwie
- Gdy minie pierwszy szok. O terapii dziecka wykorzystanego seksualnie
- Zaburzone rodzicielstwo jako konsekwencja kazirodztwa doznanego w dzieciństwie
Dyskusja
Możliwość komentowania jest wyłączona.